Ontdekking van mushing en sledehonden
Synoniem van avontuur en saamhorigheid met de sleephonden, de wereld van mushing fascineert en inspireert. Inlandsis werd bovendien opgericht door liefhebbers van mushing en aangespannen hondensporten (Frans kampioen sleesprint met 4 honden), die het DNA van het merk vormen.
Maar, wat is de mushing precies? In dit artikel leggen we je de geschiedenis uit van dit vervoermiddel dat een zeer gespecialiseerde sport is geworden, de meest voorkomende hondenrassen en waarom het trekharnas van de honden een sleutelrol speelt in deze praktijk.
Inhoudsopgave
Mushing: een millennia-oude relatie met sledehonden
Hedendaagse sportieve mushing:
- Alaska, Noord-Canada en Scandinavië: landen van lange afstanden
- Middellange afstand: het opkomende wedstrijdformaat
- De sprint: snelheid boven alles !
- Mushing op het land: rennen zonder sneeuw
- Mushing voor iedereen met monosporten voor honden
Wat zijn de meest voorkomende hondenrassen in mushing ?
- De noordelijke honden: Husky, Malamute, Groenlander, Samojeed
- Moderne renhonden: Alaskan Husky, ESD, Hound, Greyster...
Welk materiaal wordt gebruikt bij mushing ?
- De trektuig voor hond
- Slee of kart afhankelijk van het seizoen
- De streep lijn
Thibaut Branquart en zijn span Alaskan Huskies Mushing: een millennia-oude relatie met sledehonden
Al vanaf de prehistorie, zo'n 5000-6000 jaar geleden, werden hondenspan door de Arctische volkeren gebruikt voor de vervoer van zware lasten en de bewegingen op sneeuw en ijs. Op deze met sneeuw bedekte landen gedurende een groot deel van het jaar, zijn honden een essentiële hulp in het dagelijks leven en bij het koloniseren van nieuwe gebieden.
Het einde van de 19e eeuw markeert zeker het begin van de moderne geschiedenis van de mushing. Sledenhonden worden massaal gebruikt door de goudzoekers in het westen van Canada en in Alaska tijdens de beroemde goudkoorts. De schrijver Jack London is waarschijnlijk de bekendste getuige van deze tijd met zijn avonturenromans in het Hoge Noorden, waar sledenhonden alomtegenwoordig zijn.
Het gebruik van de kracht van honden voor vervoer over sneeuw ging door aan het begin van de 20e eeuw en tot in de jaren 1950. De sledehond was toen het meest gebruikte vervoermiddel in het Arctische gebied en tijdens poolexpedities, zoals die van Paul-Émile Victor en Roald Amundsen.
De goudkoorts is bedaard, het westelijke leven organiseert zich in Yukon en Alaska en, naast het puur functionele gebruik van de hondenslee, de eerste races officiële mushing-wedstrijden worden georganiseerd aan het begin van de 20e eeuw. Toen een difterie-epidemie het dorp Nome in Alaska trof in de winter van 1925, namen 20 mushers deel aan een estafette om het kostbare serum te vervoeren vanuit Anchorage, meer dan 1700 km verderop. Deze "serum run" leidde tot de bekendheid van de beroemde sledehond Balto en was in 1973 de aanleiding voor wat wordt beschouwd als de grootste sledehondenrace ter wereld: deIditarod.
Tegenwoordig worden hondensledespanen nog steeds gebruikt door enkele inheemse volkeren die op traditionele wijze leven in Groenland, het hoge noorden van Canada of Siberië. De sneeuwscooter en andere gemotoriseerde vervoermiddelen hebben echter grotendeels de honden vervangen voor dagelijkse behoeften. Het besturen van een hondenslee is zo een vrijetijdsactiviteit of een professionele sport voor de mushers op het hoogste niveau.
Maar eigenlijk, waarom zegt men "mushing" ?
De term "mush" is een anglicisme van het woord "marche". Het werd gecreëerd tijdens de overdracht van Canada aan de Engelsen door de Fransen. "Marche", dat het vertrek- of aanmoedigingsbevel was dat gebruikt werd voor de honden, werd toen "mush".
"Mushing" verwijst dus naar activiteiten die verband houden met het inspannen van sledehonden, waarbij de "musher" de slee bestuurt.
De term "handler" wordt ook veel gebruikt in de mushing en verwijst naar een persoon die de musher helpt bij de dagelijkse verzorging van de honden in de kennel, tijdens wedstrijden of expedities.
Jean Combazard en zijn Siberische Huskies op La Grande Odyssée Hedendaagse sledehondensport
Langeafstandswedstrijden zoals de Yukon Quest of de Iditarod zijn wereldwijd het bekendst. De sportieve mushing is daarnaast georganiseerd rond vele andere races en disciplines, met een verschillende cultuur afhankelijk van het land en de plaats van beoefening.
Alaska, Noord-Canada en Scandinavië: landen van lange afstanden
In Canada en Alaska, te midden van uitgestrekte besneeuwde gebieden, is langeafstand de koningsdiscipline van het mushing. Twee langeafstandswedstrijden worden gezien als de ultieme referenties voor mushers:
- De Iditarod : 1750 km dwars door Alaska om van Anchorage naar Nome te reizen. De beste hondenteams doen er tegenwoordig 7 tot 9 dagen over.
- De Yukon Quest : 1650 km tussen Whitehorse (Yukon, Canada) en Fairbanks (Alaska, VS). Bekend als de moeilijkste met zeer weinig ondersteuning.
In Scandinavië en met name in Noorwegen, zijn de geografie en het klimaat ook gunstig voor lange afstanden. Mushers komen uit heel Europa en soms zelfs van over de Atlantische Oceaan om zich met de lokale bevolking te meten in een van de twee referentiewedstrijden:
- De Finnmarksløpet : 600 of 1200 km door de Noorse Lapland vanaf Alta
- De Femundløpet : 200, 450 of 600 km in de bergen rond Røros, een oude Noorse mijnstad
We spreken over langeafstandslopen vanaf 200 km ongeveer en tot bijna 2000 km. Het trainen van zijn honden om zulke afstanden af te leggen, vraagt het hele jaar door een totale inzet van de musher. Aangezien de raceomstandigheden vaak extreem zijn, is het ook noodzakelijk om een sterke avontuurlijke geest wanneer men lange afstanden aflegt. Daarom wordt dit wedstrijdformaat vaak beschouwd als de koningsdiscipline van het mushing, de dichtst bij de oorsprong van sport.
Bekijk deze post op InstagramEen bericht gedeeld door Thibaut Brqt (@thibaut_excelsiormushing)
Middellange afstand: het opkomende wedstrijdformaat
Met de mouwen van 30 tot 60 km afgelegd op volle snelheid, is de mid-distance een discipline die in opkomst is op het Amerikaanse continent, net als in Europa en Scandinavië.
Dit type race maakt het mogelijk om mooie etappes af te leggen met meestal een terugkeer naar de beschaving voor herstel tussen de manches.
De training van honden blijft gericht op uithoudingsvermogen, terwijl de kracht- en snelheidsvaardigheden van de honden worden ontwikkeld. U kunt meer leren in onze "Trainingstips" uitgewerkt met onze atleten Inlandsis en met name Rémy Coste, 5 keer wereldkampioen op de middellange afstand.
In Frankrijk en Europa is de bekendste mushing race De Grote Odyssee. Ondanks zijn 'lange afstand' cultuur, is de race vandaag de dag overgestapt naar de middellange afstand, die beter geschikt is voor de raceomstandigheden in de Alpen.
Scandinavië biedt ook een groot aantal middellangeafstandswedstrijden aan:
- Noorwegenpad
- Amundsen Race
In de Verenigde Staten, in Alaska en Canada, zijn de belangrijkste middellange afstandswedstrijden:
- Stage Stop in de VS, gewonnen door Rémy Coste in 2024.
"Trainingsadviezen"
Ontdek hoe u uw sporthond als een professional kunt trainen met onze serie artikelen gewijd aan training! Meer informatieBekijk deze post op InstagramEen bericht gedeeld door Rémy Coste, Aurelie Delattre (@coste_racedog)
De sprint: snelheid boven alles !
Explosiviteit en snelheid van de honden zijn de sleutelwoorden van deze zeer populaire discipline in Europa en Scandinavië, vooral omdat het mogelijk is om te rennen met kleine teams vanaf twee honden.
De meest populaire en meest betwiste categorie is vaak het 4-honden team, hoewel de 2-honden categorie aan kracht wint.
Een sprintetappe bestaat uit 5 tot 25 km afhankelijk van de grootte van het span en het profiel van de race en wordt gelopen op een gemiddelde snelheid kan ongeveer 40 km/u bedragen op de snelste pistes en onder goede sneeuwomstandigheden. Sensaties gegarandeerd !
Bekijk deze post op Instagram
Mushing op het land: rennen zonder sneeuw
Aangezien mushing zich tegenwoordig ook heeft ontwikkeld in gebieden zonder sneeuw of met onzekere sneeuwval, bestaat er ook een oefening op aarde ook wel genoemd droogland Je suis getraind op gegevens tot oktober 2023.
- om honden te trainen buiten de sneeuwperiodes
- voor menwedstrijden op land in sprint- of middellange afstand.
Voor teams van 3 honden of meer gebruikt men dan een kart met 3 of 4 wielen, die min of meer zwaar is afhankelijk van de doelen die de musher heeft gesteld. De quad wordt ook veel gebruikt, met of zonder motor, voor de training van de honden in het span.
De cani-step is het voertuig bij uitstek voor de training en de race van tweehondige teams.
Rémy Coste tijdens een Dryland-race Mushing voor iedereen met monosporten voor honden
In volle ontwikkeling bij het grote publiek, trekken monosporten met honden veel hondenbezitters van alle rassen aan die een sportieve activiteit met hun viervoeter willen delen.
De monosporten met honden worden beoefend op land of sneeuw en op verschillende ondergronden:
- canicross, cani-trail : het plezier van hardlopen met je hond als trekker
- hond-wandelen : als je door je hond getrokken kunt rennen, kun je ook wandelen en van het landschap genieten !
- cani-vtt of bikejoring : vtt getrokken door een of twee honden. Snelheidsgevoelens gegarandeerd !
- cani-step : step wordt voortgetrokken door een of twee honden. Men kan dan bepaalde overeenkomsten met de slee vinden.
- skijoring : langlaufen getrokken door één of twee honden om uw gevoel voor glijden op de proef te stellen !
- ski-pulka : een tamelijk onbekende discipline, vooral beoefend in Scandinavië, waarbij de hond een kleine slee (pulka) trekt gevolgd door een skiër.
Deze hondensporten Aangespannen rijden komt direct voort uit het mushing en maakt het mogelijk om de band en de interactie met je hond te herontdekken, wat de magie van het mushing vormt.
De trektuig gebruikt in mono-hond zijn trouwens precies dezelfde als die gebruikt worden in de slee op het hoogste niveau. Er worden geen concessies gedaan voor het comfort en de gezondheid van de hond !
Of het nu voor recreatie of competitie is, ongeacht het niveau van beoefening, het belangrijkste is om de relatie met uw hond rondom de sport te versterken.
Canicross is een veel beoefende sport met één hond. Wat zijn de meest voorkomende hondenrassen in mushing ?
In mushing onderscheiden we tegenwoordig de traditionele noordelijke rassen van de moderne hondenrassen, die uitsluitend worden geselecteerd op hun fysieke capaciteiten en prestaties.
De zogenaamde noordelijke hondenrassen zijn:
- De Siberische Husky : deze hond afkomstig uit Siberië is zeker de bekendste sledehond.
- De Alaskaanse Malamute : ooit gebruikt om zware ladingen te trekken, is het een bijzonder imposante en krachtige hond.
- Groenlands : een hond die bekend staat om zijn sterke karakter, net als het klimaat van zijn land van herkomst.
- De Samojeed : deze witte hond afkomstig uit Rusland werd door nomaden gebruikt om sleeën te trekken, maar ook als waakhond en jachthond.
Over het algemeen iets minder performant dan moderne renhonden, worden noordelijke honden tegenwoordig voornamelijk gebruikt door liefhebbers van het ras boven alles.
Houd er echter rekening mee dat er, met name bij husky's, 'racerijen' bestaan die kunnen concurreren met moderne rassen op bepaalde raceformats en in de handen van getalenteerde mushers.
Jean Combazard, een van de meest competitieve Siberische Husky-teams in Europa De rassen van sledehonden in mushing zijn voornamelijk:
- De Alaskan Husky : rustiek, duurzaam en snel, de Alaskan Husky is de ultieme langeafstandshond. Het is een kruising tussen de Husky en verschillende jachthondenrassen zoals de Pointer, de Braque of de Greyhound.
- De European Sled Dog of ESD : afkomstig van kruisingen tussen Alaskan Husky en windhonden of pointers. Deze bijzonder snelle en krachtige honden worden het meest gebruikt voor middellange afstand, sprint en mono-hond.
- De Greyster : kruising tussen de Greyhound en de Duitse Staande Hond, de Greyster is een zeer snelle en krachtige hond die voornamelijk wordt gebruikt voor sprinten en mono-hond.
Voor recreatief gebruik en met name met één hond, alle hondenrassen geschikt voor sport kunnen geschikt zijn. Het is echter belangrijk om zich goed aan te passen aan de fysieke en mentale capaciteiten van zijn metgezel, zodat het plezier gedeeld wordt.
De "hounds" worden veel gebruikt in de sprint. Welk materiaal wordt gebruikt bij mushing ?
Het trekharnas voor honden
De trektuig voor hond is zeker het materiaal dat met de meeste zorg moet worden gekozen wanneer men mushing beoefent. Het moet aangepast zijn aan de morfologie van de hond om hem in staat te stellen zijn volledige kracht met het grootste comfort te leveren. Daarom zijn er veel modellen en maten. Voor meer informatie kunt u ons artikel lezen over de keuze van het trektuigje.
Bij Inlandsis, wij hebben altijd bijzondere zorg besteed aan de ontwikkeling en productie van onze trektuigen. Het is geen toeval dat mushers op het hoogste niveau, zoals Rémy Coste en Aurélie Delattre, Jean en Jocelyne Combazard of Thibaut Branquart, al jarenlang voor onze tuigen kiezen en ze blijven gebruiken !
Hoe kies ik het juiste trekharnas voor mijn hond ?
Lees het artikel
Onze trekharnassen worden op het hoogste niveau gebruikt in mushing en bij het werken met één hond. Slee of kart afhankelijk van het seizoen
De slee is natuurlijk iconisch voor het mushing en moet zorgvuldig worden gekozen afhankelijk van het gebruik dat de musher ervan gaat maken: transport, langeafstandswedstrijden (met een grote hoeveelheid materiaal om te vervoeren), middellange afstand of ultralicht voor de sprint. Elke musher kan ook de kenmerken van zijn slee kiezen op basis van zijn voorkeuren: stijf of flexibel, breed of smal, van hout, aluminium of koolstof. Er is een slee voor alle praktijken en voor elk terrein !
Wanneer er geen sneeuw is, kan men een kaart of een quatrekant bij het mushing, of het nu gaat om het trainen van zijn honden of om deel te nemen aan wedstrijden op het land.
De streep lijn
De trekkoord is een essentieel onderdeel om het hondenteam te organiseren en de kracht van de honden over te brengen naar de slee.
Rondom de centrale lijn worden de honden per twee aangespannen met behulp van een staartlijn (tugline) en een nekriem (neckline).
We rusten de trekkoord ook uit met een schokdemper om de schokken tussen de slee en de honden te beperken. Hetzelfde demperprincipe wordt gebruikt voor de eenhondenlijnen.
Bekijk deze post op InstagramEen bericht gedeeld door INLANDSIS Gear For Faster Dogs (@_inlandsis_)
Mushing of het besturen van een hondenslee is een eeuwenoud vervoermiddel geworden sport met, zoals we samen hebben kunnen zien, veel disciplines en specificiteiten. Het is een fascinerende universum waar de welzijn en de medeplichtigheid met de hond zijn centraal, tot plezier van iedereen !